email: parisaivalis@gmail.com

.........................................................δεν είναι του θέλοντος ουδέ του τρέχοντος, αλλά του ελεούντος Θεού..................................................................................

***************** * 11ος του 2017 μ.Χ. * *************************************** * * * ********************************************************

Παρασκευή 31 Ιανουαρίου 2014

Τυροπιτάκια της Φρόσως!

...δια χειρός Πάρη!!

Μια εύκολη συνταγή για γευστικά και μυρωδάτα τυροπιτάκια που μου έδωσε η καλή μου αδελφή Φρόσω, τα οποία και έφτιαξα για πρώτη φορά απόψε και μπορώ να πω ότι τα πέτυχα! αφού άρεσαν σε μένα και στον Νίκο τον γιο μου!

Τυροπιτάκια αφράτα... 
της Φρόσως!

για τη ζύμη
- 1 γιαούρτι 250 γρ.
- 1 "βιτάμ" σοφτ 250 γρ.
- ½ κεσεδάκι (του γιαουρτιού) καλαμποκ(ηλι)έλαιο
- 1 φ.τ. κεφαλοτύρι τριμμένο
- 2 κ.γ. μπέικιν πάουντερ
- αλάτι
- πιπέρι
- ½ κ.γ. ζάχαρι
- 1 φαριν απ
Αυτά όλα μαζί και τα χωρίζουμε σε (~χούφτας) μπαλάκια.



για τη γέμιση
- 1 φ.τ. φέτα
- ½ φ.τ. κεφαλοτύρι
- 1 αυγό
- αλάτι
- πιπέρι

τα περνάμε μ’ ένα πινέλο γάλα εβαπορέ και τα ψήνουμε στους ~200 oC για ~20’.

Κυριακή 26 Ιανουαρίου 2014

...εαυτούς δε;

Σήμερα θυμήθηκα (όχι χωρίς λόγω) μια ωραία ιστορία που συνήθιζε να αφηγείται στα κηρύγματά του, ο ευλογημένος ποιμένας αδ. Λεωνίδας, θέλοντας να δείξει την “αμερόληπτη” αγάπη κάποιων χριστιανών, ακόμη και ποιμένων, πρεσβυτέρων
Έλεγε, λοιπόν, ότι κάποτε σε μια εκκλησία αναγεννημένων χριστιανών κάπου στο εξωτερικό (μακριά από μας δηλ.) πήγε ένας άνθρωπος με μαύρο δέρμα. Πήγε, ξαναπήγε, αλλά κάποια στιγμή ο ποιμένας του είπε με ‘καλό’ τρόπο ότι ενοχλούνται οι υπόλοιποι αδελφοί, που ήταν λευκοί στο δέρμα. Ο αδελφός μας ο Μαύρος βγήκε λυπημένος, αλλά έξω του μίλησε ο Κύριος (ναί! μιλάει): “Παιδί μου, μη λυπάσαι, αφού έχουν βγάλει εμένα, εσένα θα αφήσουν”!
Ας θυμηθούμε όμως τι είδε ο Ιωάννης στην Αποκάλυψη (ζ' 9-10): "Μετά ταύτα είδον, και ιδού όχλος πολύς, τον οποίον ουδείς ηδύνατο να αριθμήση, εκ παντός έθνους και φυλών και λαών και γλωσσών, οίτινες ίσταντο ενώπιον του θρόνου και ενώπιον τού Αρνίου, ενδεδυμένοι στολάς λευκάς, έχοντες φοίνικας εν ταις χερσίν αυτών, και κράζοντες μετά φωνής μεγάλης, έλεγον, Η σωτηρία είναι του Θεού ημών του καθημένου επί του θρόνου, και του Αρνίου."
Τι μας λέει στο παραπάνω εδάφιο; Στη Βασιλεία του Θεού θα είναι από κάθε έθνος, φυλή και γλώσσα! 
Ας προσέξουμε, λοιπόν, μήπως γίνει αυτό που λέει ο Κύριος (Λκ. ιγ' 22-30): "...εαυτούς δε εκβαλλομένους έξω. Και θέλουσιν ελθεί από ανατολών και δυσμών, και από βορρά και νότου, και θέλουσι καθίσει εν τη βασιλεία τού Θεού."

Παρασκευή 17 Ιανουαρίου 2014

"Τι θα πει "πτωχοί το πνεύματι";

Ένα πολύ ωραίο απόσπασμα από το θησαυρό της ελληνικής λογοτεχνίας, από τον διεθνή συγγραφέα Νίκο Καζαντζάκη, ο Χριστός ξανασταυρώνεται:

Τρίτη 14 Ιανουαρίου 2014

"θεριό είναι ο άνθρωπος"

Μια πολύ ωραία παράγραφος από το βιβλίο του Νίκου Καζαντζάκη Ο Χριστός ξανασταυρώνεται, όπου ο συγγραφέας με τα λόγια αυτά λέει την Αλήθεια του Ευαγγελίου, ότι η "καρδιά" του ανθρώπου, η ψυχική του θέληση, είναι απόλυτα ελεύθερη να διαλέξει το δρόμο που θα ακολουθήσει:

Ας δούμε τι λέει ο ίδιος ο Κύριος Ιησούς Χριστός στην Καινή Διαθήκη, στα Ευαγγέλια που έγραψαν οι μαθητές Του: "Εάν τις (κάποιος) θέλη να έλθη οπίσω μου, άς απαρνηθή εαυτόν, και ας σηκώση τον σταυρόν αυτού καθ' ημέραν, και ας με ακολουθή." 
Το ίδιο Πνεύμα μίλαγε πάντοτε προς τον άνθρωπο και τον προσκαλούσε μέσα από τους Προφήτες, πριν την έλευση του Χριστού: "Ω πάντες οι διψώντες, έλθετε εις τα ύδατα" φώναζε μέσα από τον Ησαΐα το 700 π.Χ. περίπου. 
Και από τον Ιερεμία (~το 600 π.Χ.): "Στήτε (σταθείτε) επί τας οδούς, και ιδέτε, και ερωτήσατε περί των αιωνίων τρίβων, πού είναι η αγαθή οδός, και περιπατείτε εν αυτή, και θέλετε ευρεί ανάπαυσιν εις τας ψυχάς σας."

Φυσικά, είναι πάρα πολλά τα χωρία της Αγίας Γραφής από την αρχή μέχρι το τέλος, που φανερώνουν ακριβώς αυτή την απόλυτη ελευθερία του Ανθρώπου, την οποία ο Δημιουργός του και μόνο Αυτός τη σέβεται και δεν την παραβιάζει!

Τετάρτη 8 Ιανουαρίου 2014

Υπάρχει ο Θεός για έναν αστροφυσικό;

Στο "Εθνος της Κυριακής" (4-5/1/14) φιλοξενείται συνέντευξη του αστροφυσικού Γιώργου Γραμματικάκη (καθηγητή στο Τμήμα Φυσικής του Πανεπιστημίου Κρήτης) και μεταξύ πολλών ερωτήσεων της εκλεκτής δημοσιογράφου Ελένης Γκίκας, "αλίευσα" το παρακάτω, το οποίο μου άρεσε και θέλησα να μοιραστώ:
"Πιο κοντά στον Θεό; Υπάρχει ο Θεός για έναν αστροφυσικό;
Για έναν αστροφυσικό ή έναν βιολόγο ο Θεός υπάρχει τόσο κοντά ή τόσο μακριά όσο και για έναν απλό πολίτη. Η επιστήμη δεν θα αποδείξει ποτέ την ύπαρξη του Θεού. Ούτε, βέβαια -παρά τα όσα λέγονται και γράφονται- την ανυπαρξία του. Η πραγματική πίστη έχει μια υπερβατική διάσταση. Εναπόκειται λοιπόν στον κάθε άνθρωπο, στις εμπειρίες ή στον ψυχισμό του, να τη δεχθεί ή να την απορρίψει.
Είναι όμως γεγονός ότι όταν η πίστη γίνεται κοσμική θρησκεία και αποκτά εξουσίες, οδηγεί τον άνθρωπο στον φανατισμό και σε βαρβαρότητες. Αρκεί να θυμηθεί κανείς την ισοπέδωση και τα χιλιάδες θύματα των πύργων της Νέας Υόρκης ή την Ιερά Εξέταση του Μεσαίωνα. Αποτελεί λοιπόν χρέος της επιστήμης, που είναι μια γνήσια έκφραση του διαφωτισμού, να αποκαλύπτει τον ρόλο της θρησκείας και τις ιδιοτελείς της συχνά επιδιώξεις."
...................
Ο λόγος που αναδημοσιεύω αυτό το απόσπασμα είναι προφανές ότι θέλω να δείξω τη σκέψη αυτού του επιστήμονα του συγκεκριμένου κλάδου που υπηρετεί, αλλά και την πολύ ωραία διάκριση μεταξύ πίστεως και κοσμικής θρησκείας.

Δευτέρα 6 Ιανουαρίου 2014

Περνάνε τα χρόνια…



Πάνε 4 χρόνια από την ημέρα του Δεκέμβρη του 2009, που έφυγε απ’ αυτόν τον κόσμο ο Σταύρος Αϊβαλής, και 3 χρόνια η Αθηνά Αϊβαλή!
Ίσως όταν είμαστε νεώτεροι έχουμε κάποια πράγματα στη ζωή που δεν τα αγγίζουμε ούτε και θέλουμε να τα πλησιάσουμε με τη σκέψη μας… Ακούμε για άλλους ανθρώπους, για άλλες οικογένειες, αλλά δεν βάζουμε στο μυαλό μας ότι μέσα στους ανθρώπους είμαι κι εγώ, είσαι κι εσύ… Και να! Η ζωή προχωρά, τα χρόνια περνάνε και βλέπεις ότι σχεδόν όλη η πίσω γενιά που σε ‘κάλυπτε’ – φυσιολογικά λέμε – δεν είναι πίσω σου, αλλά τώρα είμαι εγώ πίσω από τους νεώτερους… Τι σας λέω τώρα… είναι κι αρχή του χρόνου και οι γιορτινές μέρες ‘φρέσκες’ και γεμάτες από γλέντια και φαγοπότι…
Είναι καλό για τον εσωτερικό μας άνθρωπο, αυτόν που θα ΖΕΙ για πάντα, να κάνουμε μια ‘στάση’ (η Γη δεν είναι ώρα να σταματήσει να γυρνά)… Να σκεφτούμε κάτι που δεν σχετίζεται, αν και σχετίζεται, με τον υλικό αυτό κόσμο… Θα χρειαστεί οπωσδήποτε να μιλήσουμε μια φορά με ειλικρίνεια πρώτα απ’ όλους στον ίδιο μας τον εαυτό! Είναι πρωταρχικό! Αν δεν είσαι έτοιμος σίγουρα θα χεις αρχίσει να με βρίζεις…
Έχεις σκεφτεί άραγε, πού θα περάσεις την Αιωνιότητα; Μα, θα μου πεις, πιστεύεις ότι θα ζεις αιώνια, δηλαδή για πάντα; Αφού τα χρόνια του ανθρώπου είναι 70, 80 άντε και 100 και ελάχιστοι λίγο παραπάνω.
Δεν μπορώ να σε βεβαιώσω εγώ για αυτό που πιστεύω, διότι δεν θα το πίστευα αν δεν μου είχε αποκαλυφθεί! Και μπορεί να αποκαλυφθεί και σένα απ’ Αυτόν που σε προκαλεί και προσκαλεί να το κάνεις: «αιτείτε και θέλει σας δοθή, ζητείτε και θέλετε ευρεί, κρούετε και θέλει σας ανοιχθή, διότι πας ο αιτών λαμβάνει και ο ζητών ευρίσκει και εις τον κρούοντα θέλει ανοιχθή».
Κανείς δεν θέλει τη στιγμή αυτή, αλλά να που έρχεται και είναι η μόνη σίγουρη για τον καθένα μας! Μετά την αναχώρηση, δεν υπάρχει τρόπος να αλλάξεις την κατάσταση! «απόκειται τοις ανθρώποις άπαξ αποθανείν και μετά τούτο κρίσις», που σημαίνει: Μια φορά θα πεθάνουν οι άνθρωποι και μετά τον θάνατο θα κριθούν.
Θα κριθούν όλοι οι άνθρωποι;
«Αληθώς, αληθώς σας λέγω (Ιησούς Χριστός) ότι ο ακούων τον λόγον μου (Καινή Διαθήκη) και πιστεύων εις τον πέμψαντά με (Ουράνιος Πατέρας) έχει ζωήν αιώνιον, και εις κρίσιν δεν έρχεται, αλλά μετέβη εκ του θανάτου εις την ζωήν.» (Κατά Ιωάννην 5:24)
...«Εγώ ειμι η ανάστασις και η ζωή· ο πιστεύων εις εμέ, καν αποθάνη, ζήσεται· και πας ο ζων και πιστεύων εις εμέ ου μη αποθάνη εις τον αιώνα».

Πιο απλά δεν γίνεται!!!